συμπλωτήρ

-ῆρος, ὁ, Μ

αυτός που συνταξιδεύει με άλλον στο ίδιο πλοίο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συμπλώω + επίθημα -τήρ (πρβλ. στρω-τήρ)].